zondag 24 februari 2008

Onverwacht bezoek 2

“………Kees ….hier uit canada” Joop keek naar zijn vrouw terwijl hij van kleur verschoot. “Ik zal…..ik zal……wat denk ,hij wel om na zulke escapades, hier dood leuk binnen te wandelen, ik………ik..breek allebei zijn benen te gelijk “ zei Joop terwijl hij aanstalten maakte om naar de kamer te gaan.
Mientje schoot overeind en pakte Joop bij zijn arm.”Rustig man je kan beter geen ondoordachte dingen doen, punt 1 is het een zaak tussen Hertha een Kees, punt 2 is het wel de vader van je kleinkinderen, punt 3 heb je mij altijd geleerd eerst tot tien te tellen en daar jij ga jij nu aan beginnen”. Dit alles zei Mientje met zo’n ijzige kalmte dat Joop wel moest luisteren of hij wilde of niet.
Hij liet zich op een stoel zetten en keek of hij zojuist een grote loterij verloren had. ”Ja maar ………..Mientje nu zit hij in de kamer , onze Hertha misschien wel weer in te palmen, terwijl hij toch al zijn rechten verspeeld heeft om dat…….. die…….die…….hufter,….sorry vrouw maar zo voel ik het…….., niet met zijn poten van het dienstmeisje af kon blijven en onze dochter zo in de steek gelaten heeft en ….en dan moet ik kalm blijven?”zei Joop terwijl elke vezel lichaam,er om vroeg om naar de kamer te gaan en daar zijn ex schoonzoon eens flink de waarheid te gaan zeggen. “Rustig……Rustig ….Joop vertrouw een beetje op het gezonde verstand van je dochter, je wil haar toch ook niet nog meer verdriet doen, kom neem een slok water, er staat nog koffie in de pot die nemen we zo mee naar binnen en je blijft in alle omstandigheden een heer, dat Kees een scheven schaats reed betekend niet dat jij je verstand moet verliezen” dit alles kwam uit Mientje’s mond met de zelfde beheersing als dat ze had gevoeld op het moment dat Kees voor de deur stond.
Op dat moment werden ze opgeschrikt, door het geluid dat uit de kamer kwam.
“Zo dus jij heb spijt,……… van alles wat er gebeurd is……..en nu wil je dat ik je vergeef….?………Kees ….Kees ..dacht je echt dat ,dat zo gemakkelijk ging, na alles wat er gebeurd is …..je ben met Pauline het meisje dat ….. dat je kind had kunnen zijn ze is wel 20 jaar jonger dan jij ,…………. maanden aan de rol geweest, misschien gebeurde dat al toen ik nog bij je was, en dat moet ik vergeven !!!!!
Ik heb altijd alles voor je gedaan om maar jou liefde te krijgen,dat ik altijd van je gehouden heb en misschien ergens nog wel doe maar daar niet meer wil toegeven omdat… jij………. Ja…….. jij dood leuk met iemand anders er vandoor ging toen ik ziek en zwanger en naar hier ben gegaan, je ben van mij gescheiden om dat je haar wilde trouwen maar nu dat niet door gaat wil jij mij terug om dat het toch wel vervelend is als er niemand je…..je……. wasmand leeg maakt, je eten kookt en je bed warm houd ……denk daar maar eens over na….. Je mag blij wezen dat mijn vader er niet is want ik ben bang dat je hier niet vandaan gekomen was zonder een paar gebroken benen,”de stem van Hertha was luid en heel duidelijk geweest. Joop keek naar Mientje en fluisterde “Ze kent haar vader wel goed hé” .Ze hoorde Kees die begon terug te praten “Ja maar Hertha ik was in de war en ik wil het ook niet goed praten ik weet wel berouw komt altijd na de zonde, maar wil je me niet nog een kans geven” zijn stem was heel zacht en Mientje en Joop liepen alle twee de gang in om te horen wat hij verder zou zeggen. “Ik neem de koffie mee en ik ga naar binnen, het is niet echt netjes om aan de deur te luisteren” fluisterde Mientje en haalde de koffie op . “Kom mee Joop en houd je rustig” samen gingen ze de kamer binnen. Hertha en Kees zaten samen aan de tafel en keken verschrikt op bij het zien van Joop. “Vader ik wist niet dat u al thuis was, Kees is hier om de kinderen te zien” zei ze Hertha snel om dat ze kennelijk een driftige reactie van haar vader verwachten.” Ja…….Ja…. je weet toch kind, dat vaders altijd op de juiste momenten thuis komen”zei Joop tegen Hertha met een knipoog van verstandhouding zo dat ze wist dat hij zich wel in zou houden. “en wat de kinderen betreft. “Hertha ik zou kleine Johanna maar halen, ze is wakker dan kan Kees ze zien en Pieter en Geertje komen zo uit school, zo…….zo…….. en was dat het enige wat je dreef om naar Nederland te komen of ben je op weg naar Pauline in Breda” zei Joop terwijl hij ook aan de tafel ging zitten. Hertha vertrok snel naar boven om Johanna te halen en Mientje had de koffie en de kopjes op tafel gezet en begon de koffie in te schenken. Kees schuifelde wat zenuwachtig op zijn stoel en voelde zich alles behalve gemakkelijk.Beneden werd er een deur dicht geslagen en Mientje hoorde de kinderen de trap op stormen, ze lachten en het leek wel of er nog iemand bij hen was . Geertje riep naar boven ”Moeder…….een verrassing …..weet je wie met ons is mee gekomen……..

zaterdag 23 februari 2008

Deze week

Die foto hier naast heb ik maandag avond gemaakt het was zo'n schitterende lucht na een mooie dag weer

Afgelopen week was een beetje vreemde week Maandag morgen moest ik vroeg naar het ziekenhuis omdat ik een allergietest zou krijgen, Dit om dat ik vooral in de wintermaanden een beetje veel last ven eczeem heb en dat eigenlijk alleen maar erger wordt, en dat is niet prettig altijd maar jeuk te hebben op je armen rug enz. Dus die allergie test. Ik werd vol geplakt met 3 grote pleisters met daar op 62 vakjes met verschillende stoffen. dit moest blijven zitten tot woensdag morgen. Ik mocht niet onder de douche en niet te veel inspanningen. Het is een vreemd gevoel en het leek met of je een gewicht van 20 kg op je rug had, dat kwam denk ik door dat je huid strak zit van wegge die pleisters. verder ging dat heel erg jeuken.

Ook heb ik mij maandag opgegeven om naar kantklosles te gaan. Een kennisje van mij ging ook en er was nog plaats, dat betekende dat ik Dinsdag voor het eerst naar de kantklos les ging
Ik heb 1 1/2 jaar geleden ook wel eens een poging gedaan het te leren maar daar was toen eigenlijk niks meer van gekomen. Kortom de eerst les was heel erg leuk het bleek dat ik nog wel het een en ander onthouden had van toen maar verder moet ik echt van voor af aan beginnen. Nu lekker veel oefenen en a.s dinsdag is het weer en dan elke 14 dagen.

Woensdag mochten de pleisters er af en zijn we daar na naar ikea geweest. het servies wat we dagelijks gebruiken was aan vervanging toe dus nieuwe borden enz. gekocht.

s middags kwamen er vrienden op bezoek, die kwamen eten, ik had een zuurkoolschotel gemaakt en na dat we lekker gegeten hadden hebben we aan het klaverjassen geweest, dat was echt wel weer een keertje heel erg leuk. Donderdag kreeg ik uitslag van de uitslag want die was er wel het blijkt dat ik allergisch ben voor Nikkel, Parfummix en Colofonium. Dat eerst is niet zo erg maar die andere twee geeft iets meer problemen zo moet ik mijn waspoeder en cosmetica voor een groot gedeelte vervangen en er zijn nog meer dingen waar ik mee moet uitkijken dus dat wordt druk etiketten lezen. Dat ik gevoelig was voor cosmetica wist ik ook wel want ik kan de laatste tijd nooit geen Make up meer gebruiken want dat ging dan kriebelen . Gisteren was een gewone dag met boodschappen doen , huispoetsen en gisteravond even met Met Ingrid mee naar Rotterdam een poppenhuis op halen.Vanmorgen samen met Ingrid naar Rijswijk ze moest nog wat spulletjes hebben voor dat huis want dat is voor een nichtje dus even naar de Kleine Poppenkast geweest. tussen al die bedrijven door mijn Quiltje nog af gemaakt, geoefend in het kantklossen en net "mijn verhaal" geschreven zo dat ik dat morgen kan plaatsen.

zondag 17 februari 2008

Onverwacht bezoek

Hertha had de bol die zelfde middag weg gebracht. En er was niet meer over gepraat. Mientje was heel trots op de werkbank die Joop samen met Pim gemaakt had en probeerde het voorval met de glazenbol te vergeten. Alles begon weer een beetje normaal te gaan.
Hertha had een kist met spullen voor de winkel die ze aan het uitzoeken was, er moest in de winkel een rek komen waar ze al die mooie spullen zou kunnen uitstallen.
Het begon er echt al leuk uit te zien en ze begonnen al een aardige voorraad te krijgen. Adriaan had bij het Venduhuis in den Haag een aantal leuke dingen op de kop getikt, voor erg weinig geld dus er moest best wat aan te verdienen zijn.
Hertha was samen met Willemijn weer een Quilt aan het maken.
Mientje was er eigenlijk best van onderste boven om te zien wat Hertha de laatste tijd allemaal gepresteerd had. Maar dat kwam natuurlijk ook wel een beetje dat ze verliefd was dan kreeg automatisch vleugels. Mientje moest een beetje lachen, volgens Hertha viel dat allemaal wel mee, met die verliefdheid maar ze vond dat quilten en die winkel zo leuk en dan doe je er alles voor.
Van Martin had Hertha nog een brief gekregen Hij had geschreven dat hij voor dat hij weer naar Frankrijk ging nog langs kwam hij wilde haar wat vragen.
Hij zou een dezer dagen wel weer voor de deur staan dacht Mientje,
Mientje dacht aan de trui die ze zelf aan het breien was maar sinds dat ze ziek was geweest had ze er niks meer aan gedaan, hij was dus ook nog niet af. Ze zou hem maar weer eens oppakken ze had nu mooi nog even tijd. Terwijl Hertha met de spulletjes in de kist bezig was en Mientje de eerst pen weer aan het breien was, ging de bel. “Martin”zei Hertha. Mientje schoot in de lach “verwachten je hem”vroeg ze .”Ja…Nee ….ik weet niet maar ik zou niet anders weten wie er nu hier voor de deur zou staan”zei Hertha. Mientje was in middels op gestaan “Dan zal ik toch de deur maar gaan openen, want het is geen weer om buiten te blijven staan” zei Mientje. ”Nee moeder ik doe wel open” Hertha was zo snel bij de deur dat Mientje er van duizelde. Hertha deed de buiten deur open en op de stoep stond een paar benen achter een grote bos bloemen.”Martin “zei Hertha. De bos bloemen zakte naar beneden, daar verscheen het gezicht van
Kees. Mientje die nu ook in de gang was gekomen moest de deur post vast houden. Haar dromen en dat gezicht in die bol waren dus toch niet helemaal mis geweest. “Kees………. waar kom jij vandaan”zei Hertha die duidelijk heel erg geschrokken was .”Ik had iedereen verwacht vandaag maar helemaal niet jou, waarom heb je niet geschreven dat je kwam” zei ze met een hoog rood gezicht “In de eerste plaats wilde ik je verassen, maar ik was ook bang als ik je zou schrijven dat je me niet zou willen zien, O lieve, lieve Hertha , ik ben zo stom geweest, ik wil met je praten, ik wil de kinderen zien en ik heb je zo gemist” zei Kees, de bos bloemen die hij in zijn handen had gaf hij aan Hertha , die besluitenloos in de deur opening bleef staan. Ja een varassing was het wel maar of Hertha hier nou echt blij mee was, Mientje die alles had staan aankijken besloot dat er iets gebeuren moest en zei “Kom eerst maar binnen…. Kees, want op de stoep laten we je niet staan en dan denk ik inderdaad dat er gepraat moet worden” ze liep op hem af, gaf hem een hand en ging hem toen voor de kamer binnen. Hertha volgde met de bos bloemen. Het was een zeer ongemakkelijke situatie Mientje besloot maar zo gewoon mogelijk te doen en vroeg “Hertha zal ik je bloemen in het water zetten? en even een kopje koffie maken, dan kunnen jullie alvast wat praten”Mientje pakte de bloemen uit Hertha’s handen en haastte zich naar de keuken. Daar aangekomen ging ze gelijk op een stoel zitten ze zucht eens diep en kneep zich in de arm.”Ja ik ben echt wakker” zie ze tegen zich zelf. Ze schrok toen de deur weer open ging. “Zo vrouw in je zelf aan het praten, zo …zo wat een mooie bos bloemen , is die fransman er weer?? Joop stond in de deur te greinzen. Mientje schudde haar hoofd en zei: “Nee …… Kees is terug uit Canada.

woensdag 13 februari 2008

Minimasters










Afgelopen zondag waren de minimasters weer bij elkaar. dit keer gingen we naar Nancy in Moordrecht het was weer een leuke dag en we hebben een zuil gemaakt met een varen er op.


Nancy had alles heel goed voorbereid. Zowel de zuil en varen als de heerlijke soep met broodjes die we tussen door kregen. We waren er bijna allemaal alleen Astrid was met hoofdpijn thuis gebleven.


Het was weer een heel gezellige dag waar we ontzettend gepraat en gelachen hebben.. maar het resultaat was ook wel heel erg leuk.



We hebben op de site een Ineminemasters .
Dat is een kind die ook besmet is geraakt met het poppenhuis
virus. Het eerste kind dat ineminimaster is geworden is mijn buurmeisje Floortje, zij mag deze maand een pagina vullen. we hebben foto's gemaakt van haar zelfbouw huis en ze heeft ook kleine cadeautjes gekregen hier ook een foto van haar met de spulletjes die ze gekregen heeft

zaterdag 9 februari 2008

De Glazenbol

“Zo die willen zich dus gaan bewijzen”zei Robertha toen ze de kamer in kwam, waar Mientje liep te stoffen.” O……… Ja “zei Mientje niet begrijpend.
“Ik kwam net in het onderhok (schuur onder in het huis) en daar lag een hele berg hout, dat kwam bij Adriaan vandaan, Joop gaat een werkbank maken en Pim gaat hem helpen,” zei Robertha.
Nu begon Mientje te lachen “we hebben Joop zeker te erg geplaagd met zijn timmer kunsten, en nu wil hij laten zien dat hij het toch wel kan” zei Mientje. “Dat dacht ik ook en Pim is erg solidair gisteravond zie hij nog tegen mij, dat hij Joop zo bewonderde over zijn handwerk voor iemand die nooit anders gedaan heb dan een pen vast houden.”zei Robertha. “Ja ………ja…… weet je dat ik het me al bijna meer voor de geest kan halen hoe het was dat Joop nog notaris was, ons leven is zo totaal veranderd sinds we hier wonen”zei Mientje “het is in ieder geval alles behalve saai, dan praten ze over een rustige oude dag” zei Mientje. “Maar hoe die werkbank ook uitpakt, we zullen hem naar waarde inschatte en Joop maar niet uitlachen.”
“ Dat vind ik ook “zei Robertha en ging naar boven om de bedden op te maken. Mientje bleef achter met de stofdoek en ging verder om de kamer stof vrij te krijgen. Het ging nu eigenlijk best goed met haar de griep was echt wel weg en ze voelde zich prima. Alles liep eigenlijk op rolletjes, geen gekke dromen meer. Ze moest weer denken aan de morgen dat Anna op bezoek was, Martin bleek echt alleen maar even in de buurt geweest te zijn, hij was op door reis naar Amsterdam waar hij via een vriend van hem een opdracht had voor een groot schilderij kon krijgen. Mientje moest er wel een beetje om lachen zo als die twee daar stonden te blozen, toen s,morgens in de keuken. Hertha was echt heel erg gecharmeerd, van Martin en anders om ook, ze zouden wel zien hoe dat afliep. Hij zou wel vaker voor de deur staan verwachte ze…”Kom op Mien door gaan anders ben je over een uur nog niet klaar”sprak Mientje tegen zichzelf. “Zo Moeder houd u alleen spraak “zei Hertha die nu naar binnen kwam. Met in haar handen een hele mooie blauwe doos. ”Wat heb jij nu weer bij je “vroeg Mientje
"O… moeder dit komt uit een boedel die Adriaan heeft gekocht voor een krats, voor in de winkel, er zit een echte glazenbol in en omdat wij daar toch niks aan hebben in onze winkel dacht ik hem maar te geven aan het vrouwtje dan in het winkeltje Meestersraat 17 zit.
Haar winkeltje gaat Mystique heten en ze gaat van die mystieke dingen verkopen zoals wierrook en zo, maar ik wilde hem ook even aan jullie laten zien want hij is zo mooi”. Hertha zetten de doos op tafel en haalde de bol uit de doos. De glazen bol stond op de tafel het had wel iets vond Mientje hij stond op een gouden voet en je moest er naar kijken of je wilde of niet, en terwijl Mientje dat dacht verkleurde de bol, haar ogen werden nog erger naar de bol getrokken het was mistig blauw. “Zie jij dat ook” vroeg Mientje aan Hertha.
“Wat Moeder? ……..Ik zie alleen een glazen bol “zei Hertha , Mientje keek gespannen in de bol in de blauwe mist kwam een gezicht te voorschijn ………” Kees……Kees? …. . .ik zag kees “ de blauw mist was weg. Mientje zakte op een stoel ze zag in eens lijk bleek “ik zag Kees….ik herkende hem aan zijn neus, hij had een snor en een klein baartje en de zelfde hoed op als in mijn droom” ze keek naar Hertha zonder haar echt te zien. “Moeder….Moeder…..wat heeft u, zag u dat echt ? ik zag niks het is gewoon een glazenbol, u……….u……. laat me wel schrikken hoor” Hertha keek naar haar moeder die nog steeds geen kleur op haar gezicht had en wezenloos voor zich uit keek ”Moeder dat kan toch niet …hoor je me…….. ”riep ze nu om haar moeder weer bij de werkelijk te brengen.
Op dat moment kwam Joop binnen.”Vrouw je moet eens komen kijken beneden ik heb met hulp van Pim een werkbank gemaakt, Adriaan zou er jaloers op zijn……..” Joop keek naar Mientje die nog steeds lijkbleek op de stoel zat en naar de bol op tafel. “Wat heeft dit te betekenen”vroeg hij aan Hertha. Hertha begon te vertellen en Mientje begon langzaam weer bij haar positieve te komen.’ Zo ……Zo .. . dus jij heb Kees gezien in die bol” zei Joop tegen Mientje “ Ja het klinkt misschien gek, maar ik zag hem echt, ik kan het nu ook niet begrijpen want nu ziet die bol er gewoon uit, het….het ..voelde zo raar, Hertha doet dat ding alstublieft in die doos en breng hem naar dat vrouwtje …. ik vind het maar eng ”zei Mientje die inmiddels weer de kleur op haar gezicht terug had.”Zou ik een beetje dement worden Joop” vroeg Mientje met een benauwd gezicht aan Joop. “Wel nee meid , je ben pas zo ziek geweest en dan heb je wel vaker, dat je dingen ziet, die er niet zijn, kom maar mee naar het onderhok, daar zie je ook wat dat je niet geloofd, Je man heeft een heuse werkbank gemaakt,wel met hulp van Pim , nu kan ik aan dat konijnen hok voor Pieter gaan beginnen “zei Joop terwijl hij Mientje een arm aan bood om naar beneden te gaan.
Mientje huiverden. “Joop…….nog geen konijnenhok….alstublieft”zei ze zwakjes. Joop keek verwonderd, maar schoot zich toen, de droom van Mientje te binnen. “Het zit je wel dwars hé kind” zei hij nu toch wel bezorgd.
Kom nu eerst maar mee en dat hok kan wel wachten, Hertha breng jij die doos met bol maar gelijk weg, dan kan die ook niet meer je moeder van streek maken”. Hertha pakte de doos om de bol er in te doen en Joop en Mientje gingen naar beneden om het timmerwerk van Joop en Pim te bewonderen.
Hertha keek nog eens naar de bol,
“zou haar moeder Kees echt gezien hebben, hij had een grote neus en ook een snor en een piep klein baartje,…...... Hertha laat je niet gek maken, Kees zit in Canada, hij zou nog schrijven en dat heeft hij nog steeds niet gedaan, misschien was haar moeder daar nog zo bezig en ze is ook zo erg ziek geweest….......maar het leek toch of ze wat zag “ze zou die bol maar gauw weg brengen misschien kon dat vrouwtje van de winkel haar vertellen wat dit te betekenen had .

zondag 3 februari 2008

Bezoek

Mientje begon zich weer een beetje mens te voelen,hoewel ze nog niet helemaal 100% was. Ze was nog erg moe en ze sliep ook nog veel en soms droomde ze alles aan elkaar vast. Maar niet ze erg als die keer van Geertje, dat Kees haar mee wilde nemen.
Telkens als ze er aan dacht kreeg ze nog steeds een raar gevoel. Toen ze het aan Joop en Hertha vertelde moesten die er een beetje om lachen. Maar Joop had het plan om een konijnen hok te gaan maken maar even voor onbepaalde tijd uit gesteld. Hij had gezegd: “Lieve Mientje, als ik je er gerust mee stel wacht ik met dat konijnen hok en ga ik eerst maar een werkbank maken in de schuur dat is eigenlijk veel handiger en Pieter krijgt in april, voor zijn verjaardag, pas een konijntje. Ik heb nog tijd genoeg en als Pieter mij dan wil helpen zou het geweldig zijn.” Mientje was enigszins gerust gesteld. Mientje had wel tegen Geertje gezegd dat ze nooit zomaar met iemand mee mocht gaan ook al was het haar vader maar, dat ze dat altijd eerst moest komen zeggen. Geertje had haar met grote ogen aan gekeken en toen zei ze : “Oma dat wist ik toch al, dat mag ik toch nooit”. Hertha had op de droom van Mientje gereageerd: “Dat Kees zo iets nooit zou doen, dat hij duizenden kilometers weg was en echt zijn boerderij niet in de steek zou laten om hier heen te komen, eigenlijk zou het wel romanties zijn als hij voor haar en de kinderen hier heen zou komen.” Dat laatste had ze met zo,n gezicht gezegd dat Mientje er zelfs om lachen moest. Ze zou het dus maar proberen van zich af te zetten. Nu zat Mientje lekker warm in de keuken in haar schommelstoel naast het fornuis, dat was eigenlijk best een fijn plekje, ze kom zo gemakkelijk de koffie op schenken. Tante Anna zou zo koffie komen drinken als ze kwam was de koffie in ieder geval klaar. O….. daar was ze al, ze hoorde Robertha de deur open doen. Even later stapte Anna de keuken binnen. “Zo nicht, je ziet er beter uit als de vorige keer toen ik hier was, hoe gaat het nu met je “ was Anna’s begroeting. Mientje zei dat het goed met haar ging dat ze alleen nog erg slap was maar dat zou wel weer overgaan als ze weer helemaal op de been was. “Je heb me anders wel laten schrikken hoor, ik had je zo veel te vertellen, maar dat zal ik nu maar doen.” Anna was bij de gezellig bij Mientje, aan de tafel geschoven. “Weetje “begon ze te vertellen “wat er in de krant stond. in New York was een Nederlands echtpaar opgepakt, ze probeerde vervalste schilderijen aan de man te brengen , het paar had grote gokschulden. De heer J was in Nederland notaris geweest was wegens schulden gevlucht. Dat is vast onze notaris” zei Anna. Anna (vervolg) Het was maar een klein berichtje maar het viel me gelijk op. Mientje knikte “Zou dat schilderij wat hier hangt ook een vervalsing zijn” vroeg Mientje. “Volgens mij niet, maar zeker weten doe ik het niet”zei Anna .
“We zullen het Martin is vragen als hij hier weer is, die zal er wel verstand van hebben” zei Mientje.” O dat kan je dan erg snel doen” antwoordde Anna. “Net voor dat ik hierheen kwam, ging de bel en stond hij voor de deur, hij had volgens mij het schilderij van Hertha bij zich, hij ging even naar zijn moeder en toen zag ik hem naar het winkeltje toe gaan. Hertha was daar met Willemijn aan het op ruimen, volgens mij is die jongen zo verliefd als een jonge hond”.
“Zo dat is echt snel , hij zou pas met de Pasen komen, ach jongelui die verliefd zijn doen soms zulke dingen” zei Mientje.
Robertha, Joop en Pim kwamen binnen. “Zo wij lusten nu eindelijk wel eens koffie, dag Anna” begroette Joop zijn tante . Iedereen schoof aan en er werd gezellig gebabbeld, over Hertha Martin , Mientje’s dromen , de winkel en de timmerkunsten van Joop. Ze zaten zo te praten, dat ze verbaast op keken toen Hertha met in haar kielzog Martin binnen kwamen. “Kijk eens “zei Hertha “Martin heeft mijn schilderij af en het is zó móói geworden”
Ze stond met de het schilderij in haar handen te stralen.
“Ja” zei Martin met zijn mooie franse accent “het is op een paar kleine dingen na klaar, was toch in de buurt dus ik breng het maar”. Iedereen begon te lachen.
“Ja ………..,ja, Parijs ligt om het hoekje, dus in de buurt” zei Joop en iedereen lachten nog harder. Martin stond een beetje beduusd te kijken, “Martin …….ik maakte maar een grapje, ik vind het een prachtig schilderij en ik het ook zo gauw mogelijk het willen brengen.” Zei Joop en terwijl hij dat zei gaf hij een vette knipoog. Zo wel Hertha als Martin kregen een kleur.’”Ik stap maar eens op “zei Anna om de aandacht van de blozende Hertha en Martin te doorbreken.
“Wat een gezellige verassende morgen was dit “ dacht Mientje

zaterdag 2 februari 2008

Poppenhuis museum

Vandaag ben ik met Henriettë en nog een paar vriendinnen van haar naar het poppenhuis museum geweest.
Het was echt een schoolreisje met hindernissen maar toch wel erg leuk.
Vanmorgen om 9.15 vertrokken . Toen ik om 6 uur van morgen vroeg uit het raam keek dacht ik deze reis gaat niet door het had gesneeuwd. Maar rond 9 uur was hier alles weg dus ik ging weg, toen ik door het dorp reed lag daar nog heel veel sneeuw, echter 5 km verder niks meer.
vlak voor de brienenoordbrug reden de auto's maar over 2 van de 3 banen want ja wel hoor weer een flink pak sneeuw. Om 10 bij Henriettë toen door naar Sliedrecht waar we Mocky op gingen halen na een kopje koffie door, toen we van de A15 de A2 op draaide........ file. Wat later bleek een kettingbotsing bij Waardeburg, Hier zaten 35 auto's op elkaar en heeft echt urengeduurd voor de weg weeg vrij was. Wij konden de weg af bij Waardeburg en zijn via Beneden Leeuwen en ander gehuchten ( ook hier hadden ze weg om leggingen)waar het bovendien ook nog carnaval was, dus met grote versierde wagens, waar we tussen zaten, wel heel leuk maar het schoot niet echt op, en via Oss. We na een paar uur in Heesch aan kwamen. het was inmiddels 2uur.
Chrisje de ander vriendin van Henriette kwam net ook aan rijden die had nog gewerkt en kwam uit Tilburg. Zo waren we compleet. We zijn eerst het museum in gegaan en omdat die andere nog niet besmet zijn met het poppenhuis virus ( nu denk ik wel) hebben ze hun ogen uit gekeken. het was ook weer erg leuk al is het wel een stuk kleiner geworden als voorheen.
Toen de winkel in, ik had een echte boodschap Poppenklei voor Ingrid, maar er waren heel veel dingen voor de helft van de prijs, dus ik heb zelf ook mijn slag geslagen. Henriettë en de andere gingen naar de kralen afdeling die hebben iets met kettingen maken. volgens mij is dat net zo erg als het poppenhuis virus. Die hebben dus daar flinke hun slag geslagen ook al om dat daar ook opruiming was. Ik heb ook nog een aantal dingen daar gekocht een kraal kan ik zo als koektrommel gaan gebruiken, echt er zijn zulke mooie kralen . De afspraak was om 4 uur op te stappen dat liep iets uit, omdat we ook nog moesten afrekenen en we waren niet de enigen. dus 5 over 1/2 5 reden we van de parkeer plaats weg. De terugreis verliep voorspoedig. Mocky in Sliedrecht gebracht. Ik bij Henriettë weer in mijn eigen auto, en na een file van 2 km bij de Brienennoord ( de brug was open) was ik om 5 voor 7 thuis. Hier naast nog een foto van al de gekochte dingen het was best een hele leuke dag en heel veel gezien, met veel extra's zo als carnavals optochten, een tocht met een veerpont bij Oss en heel veel mooie natuur dat heb je als je om moet rijden. Nu ga ik lekker met de benen om hoog duf TV kijken, en nog na genieten

Oud- Leeuwenstein

Oud- Leeuwenstein